“ตะ แต่ว่า...” “พี่ต้องการเราจริงๆนะ” ร่างสูงเอ่ยบอกความต้องการของตน และหวังว่าคนตัวเล็กจะให้ความร่วมรัก เฮ้ย ! ร่วมมือครั้งนี้ แต่นัยน์ตาหญิงสาวสั่นเครือเล็กน้อย เมื่อก่อนเขาทำร้ายเธอ ทั้งป่าเถื่อนและโหดร้าย มาตอนนี้...อยู่ก็บอกรักบอกชอบ คิดว่าสมองจะประมวลผลทันไหม? เอายังไงดี...ใจนึงก็ไม่ได้รังเกียจ อีกใจก็คิดว่ามันจะดีแน่ๆเหรอ... “ได้ไหมครับ?” ชายหนุ่มย้ำอีกครั้ง “พี่...จะไม่ทิ้งฉันใช่มั้ย? จะไม่ได้แล้วทิ้งใช่มั้ย?” หญิงสาวจ้องมองไปที่นัยน์ตาคมกริบ สายตาจริงจังมากเสียจนทำให้ร่างสูงเผยอมยิ้มออกมา เธอกลัวว่าเขาจะทิ้งสินะ บ้าหรือไง มันไม่มีวันเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว เพราะเขารักเธอสุดหัวใจ ต่อให้ขาขาด แขนขาดหรือตาบอด เขาก็ไม่มีวันปล่อยเธอแน่นอน... “พี่ไม่มีวันทำแบบนั้น ไม่มีวัน...ทิ้งแคนดี้ไปได้หรอก” “ฉันเชื่อใจพี่ได้หรือเปล่า...” “แน่นอนครับ เชื่อได้แน่นอน...” “...” ร่างสูงจะค่อยๆเลื่อนใบหน้ามาจูบซับที่นัยน์ตากลมโตของหญิงสาว เลื่อนมาบนซอกคอ กดมันลงหนักๆจนเกิดรอยรักแดงช่ำ จากนั้นริมฝีปากหนาประกบจูบลงบนริมฝีปากหวานทันที รสจูบที่แสนหอมหวานทำเอาสติน